Szkoła rozpoczęła swoją działalność 1 września 1946 roku. Jej pierwszym kierownikiem był Kazimierz Bednarski (1946 — 1948), a jego następcą Michał Borkowski (1948 — 1949). W tym czasie grono pedagogiczne liczyło 11 osób.
W 1949 roku kierownictwo szkoły objął Józef Budz, który Sprawował funkcję przez 17 lat. Tworzenie szkoły nie było łatwe. Do Henrykowa przybywała ludność z różnych stron, w większości z dalekich ziem lwowskich, stanisławowskich i podolskich. Rodziny różniły się sposobem życia, tradycjami historycznymi, poglądami politycznymi i światopoglądem. Dlatego szansą na pokonanie tych różnic było utworzenie jak najszybciej polskiej szkoły i rozpoczęcie nauki. Były to bardzo trudne lata. Brakowało wszystkiego: podręczników, zeszytów, pomocy naukowych, programów nauczania. Uczono w dwóch budynkach, w których sale ogrzewano piecami. Uczniowie docierali do szkoły pieszo. Z tego względu w okresie zimy, a także jesieni, gdy dzieci pomagały rodzicom w pracach polowych, na zajęciach szkolnych odnotowywano niską frekwencję. Liczba uczniów systematycznie rosła. Szkoła w Henrykowie stała się za ciasna.
Wprowadzono drugą zmianę. W okolicznych wioskach: Wadochowicach, Witostowicach, Skalicach, Muszkowicach, Krzelkowie, Czerńczycach otwierano szkoły, które początkowo działały jako samodzielne placówki, z czasem podporządkowano je organizacyjnie Zbiorczej Szkole Podstawowej w Henrykowie. Były to jej filie.
Mimo tak trudnych warunków nauki i pracy, była olbrzymia chęć przezwyciężenia tych wszystkich trudności, ogromny wysiłek zarówno dzieci i młodzieży, jak i nauczycieli. Już wtedy w szkole prowadzona była biblioteka szkolna, wyposażona w podstawowe lektury. Uczniowie działali w organizacjach uczniowskich: PCK, Samorząd Uczniowski, SKO, i w harcerstwie. Prowadzono również chór szkolny. Powoli sytuacja zmieniała się na lepsze, życie szkolne zaczynało się stabilizować. W roku szkolnym 1 947/48 mury szkoły opuściło pierwszych 16 absolwentów. Od 1966 do 1973 roku szkołą kierował Józef Widziak.
Szkoła wraz z filiami liczyła wówczas ponad 500 uczniów. Uczniowie uczyli się wciąż na dwie zmiany i w bardzo licznych klasach. Nauka trwała od godziny 8.00 do 18.00, a do godziny 20.00 prowadzono Kursy Oświaty dla Dorosłych, którzy z czasem zaczęli doceniać naukę i potrzebę kształcenia się.
W 1967 roku dyrektor Józef Widziak podejmuje starania o budowę nowej szkoły. W międzyczasie doposaża bazę szkoły w liczne, coraz nowocześniejsze pomoce naukowe i sprzęt szkolny, wprowadza system pracowni przedmiotowych, które w konkursach wojewódzkich uzyskały wysokie miejsca.
W 1974 roku utworzono w szkole Izbę Pamięci Narodowej — dumę naszej szkoły do dnia dzisiejszego. Z propozycją utworzenia Izby Pamięci Narodowej wystąpiło koło ZBOWiD-u, a pomysł ten zrealizowała nauczycielka Jadwiga Golec. Razem z uczniami, z podziwu godnym zapałem, przystąpiła do gromadzenia zbiorów. Niemałą rolę w zbiorze pamiątek odegrali także miejscowi kombatanci. W Izbie zgromadzone są dokumenty, odznaczenia, mundury i broń uczestników II wojny światowej oraz zdjęcia z obozu koncentracyjnego w Dachau.
W 1976 roku Izba Pamięci Narodowej była laureatem ogólnopolskiego konkursu zorganizowanego z okazji XXX-lecia zwycięstwa nad faszyzmem, a Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa nadała szkole Odznakę Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej. W wojewódzkim konkursie Izb Pamięci Narodowej, w roku szkolnym 1985/86 i 1988/89 nasza zajęła I miejsce. Dzisiaj w Izbie odbywają się spotkania z kombatantami, lekcje historii i języka polskiego.
Ogromna determinacja dyrektora J. Widziaka wsparta przez Komitet Rodzicielski, miejscowe władze i ZBOWiD w staraniach o budowę szkoły, przyniosły efekt w 1976 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły w Henrykowie. W czasie kadencji pana dyrektora J.Widziaka i pani dyrektor Heleny Włodarskiej pracowało wielu dobrych nauczycieli, którzy z ogromnym zaangażowaniem poświęcali się pracy dydaktyczno-wychowawczej.
Ich trud włożony w kształtowanie umysłów i charakterów pozostał we wdzięcznej pamięci wychowanków.
Nowy bardzo ważny etap w historii szkoły rozpoczął się w roku szkolnym 1979/80, w czasie kadencji dyrektora Edwarda Boczara (1975 — 1980).
3 września 1979 roku, wbrew różnym trudnościom, oddano do użytku nowy budynek szkoły. Było to wielkie wydarzenie, połączone z wojewódzką inauguracją roku szkolnego.
Nowo wybudowany budynek rozwiązał problem lokalowy. Wyposażenie szkoły było bardzo dobre – kompleksowo umeblowano i wyposażono w pomoce dydaktyczne wszystkie sale lekcyjne i pracownie. W szkole była świetlica, stołówka, kuchnia, biblioteka, szatnie dla uczniów, a w niedługim czasie – w 1980 r. – oddano do użytku salę gimnastyczną. Znacznie poprawiła się organizacja nauczania i warunki pracy uczniów, i nauczycieli.
Kolejne lata 1980 – 1993 pod kierownictwem dyrektor Marii Gołębiowskiej, to okres efektywnej pracy uczniów i nauczycieli. Poprawia się baza szkoły, przybywa pomocy dydaktycznych.
Uczniowie mieli możliwość rozwijania swoich zainteresowań także w trakcie zajęć pozalekcyjnych. Aktywnie uczestniczyli w życiu szkoły: działali w samorządzie uczniowskim, harcerstwie „PCK, SKO, TPPR, ŁOP, LOK. Brali udział w wielu konkursach szkolnych, gminnych, powiatowych, wojewódzkich i ogólnokrajowych. Sukcesy, jakie wówczas odnosili świadczą o wysokim poziomie pracy dydaktycznej szkoły.
Historyczną chwilą był dzień 16 czerwca 1983 roku.
„W 40-tą rocznicę śmierci Generała nadano Szkole Podstawowej w Henrykowie imię Władysława Sikorskiego oraz w dowód uznania za osiągnięcia ufundowano sztandar.”
Taki napis wyryto na marmurowej płycie w kamiennym obelisku przed szkołą. Odsłonięcia tablicy pamiątkowej dokonał ówczesny minister oświaty i wychowania — Bolesław Faron. Akt nadania imienia odczytał kurator oświaty i wychowania Mieczysław Struk. Powiedział wówczas, że wyróżnienie to jest wynikiem postawy młodzieży i pracy grona nauczycielskiego. Młodzież złożyła ślubowanie na wręczony szkole sztandar.
W 1993 roku nowym dyrektorem szkoły, w wyniku przeprowadzonego konkursu na stanowisko dyrektora szkoły, został Władysław Lach.
W roku szkolnym 1999/2000 dokonano reformy oświaty, wyniku której utworzono 6-letnią szkołę podstawową i 3-letnie Gimnazjum. W Henrykowie obie te szkoły funkcjonowały początkowo jako odrębne placówki, choć umiejscowione w jednym budynku.
W pierwszym roku istnienia Gimnazjum funkcję dyrektora sprawował ówczesny dyrektor Ośrodka Opieki i Oświaty w Ziębicach – Władysław Czarnecki. Następnie, po przeprowadzonym konkursie, dyrektorem Gimnazjum został Jacek Kłopocki.
W roku 2003/2004 nastąpiło połączenie obu szkół w Zespół Szkół Samorządowych, którego dyrektorem został dotychczasowy dyrektor Szkoły Podstawowej Władysław Lach.
Po odejściu na emeryturę Władysława Lacha w czerwcu 2013 r. stanowisko po nim obejmuje Elżbieta Płonka-Cichowska (2013-2018).
Na skutek reformy szkolnictwa i likwidacji gimnazjów, Zespół Szkół Samorządowych zostaje ponownie przekształcony (od 1 września 2017) w Szkołę Podstawową.
We wrześniu 2018 r. Burmistrz Ziębic – Alicja Bira powołuje Bogusławę Kołsut na stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej w Henrykowie (na pięcioletnią kadencję).
Obwód szkoły obejmuje 15 miejscowości: Czerńczyce, Krzelków, Nowy Dwór, Skalice, Jasienicę, Nowinę, Bożnowice, Kalinowice Dolne, Kalinowice Górne, Wigańczyce, Brukalice, Wadochowice, Raczyce, Witostowice, Henryków. Do szkoły uczęszczają również dzieci z obwodu gminy Ciepłowody: z Muszkowic i Czesławic. Uczniowie dowożeni są autobusami szkolnymi. Nauka rozpoczyna się o godzinie 8.00., kończy się o godz. 14.35. W budynku szkoły mieści się 17 izb lekcyjnych, 3 sale komputerowe, biblioteka z czytelnią, świetlica, stołówka, sala gimnastyczna, gabinet pielęgniarza i szatnie dla uczniów.
Stan kadry pedagogicznej: 38 osób, pracownicy administracji i obsługi: 13.